-Dette klenodiet skal bare stå til pynt
Bertel Gard frå Talgje trudde knapt sine eigne auger då Arild Flesjå kom trillande inn på tunet med den nyrestaurerte og skinande blanke Tempo-motorsykkelen hans frå 1938.
TALGJE: Det er mange år sidan Bertel Gard fann to gamle motorsyklar i ei løe på Eiken. Den gong var syklane bortimot bare to skraphaug. Løa tilhøyrde to onklar av kona, og Gard fekk lov å ta dei med seg heim.
Der kontakta han Arild Flesjå på Finnøy, for å høyra om tusenkunstnaren var mota på å prøva å setja sykkelen i stand igjen. Flesjå sa ja, og gjekk i gang. Det var for 10 år sidan, minst.
Sist veke overraska han Bertel Gard med å koma køyrande på motorsykkelen inn på tunet hans på Talgje.
Det var ein himmelfallen eigar som fekk overrekt sykkelen.
-Dette er ikkje til å tru, utbryt han.
Bygd opp på ny
Arild Flesjå har omtrent plukka sykkelen heilt fråkvarandre og bygd han opp på ny. Nå skin han som ei sol i krom og blank, svart lakk. Kor mange timar han har lagt ned for å få sykkelen opp og stå igjen, er det ikkje tal på, men det er mange. Fleire av delane måtte lagast på nytt, eller bestillast frå Tyskland. Ein sadelmakar har sydd eit flott nytt skinnsete, etter modell frå originalen, som bare var ei tynnsliten skinnflysse.
Det er ein Sachs-motor, 98 kubikk som står i sykkelen.
-Men det er ikkje rare krafta i han. Difor har sykkelen eit ekstra par trøer, slik at du kan trø han opp bakkane, forklarer Flesjå, som viser Bertel Gard ulike finessar som skal til for å få sykkelen til å sviva.
Einaste litle skåret i gleda er at pæra i lykta ikkje virka denne dagen, for det gjorde ho dagen før. Men Arild Flesjå lovar at han skal sjå nærare på problemet.
Må ikkje ut i regn
Også kona til Bertel Gard, Ingrid, kjem ut for å sjå på vidunderet.
-Eg kan ikkje hugsa sykkelen heimanfrå, men han er blitt veldig fin, skryter ho.
Berterl Gard tek Arild Flesjå i handa, full av takk for jobben, mens Flesjå gir Gard ei lita formaning.
-Du må lova å aldri ta han ut når det regnar, og tørka av han med ein støvklut inn imellom, seier han.
Det lovar Bertel Gard høgtidleg, som legg til:
-Han skal bare stå til pynt, i kvilebua mi.
